καταστοναχώ

καταστοναχῶ, -έω (Α)

θρηνώ κάποιον στενάζοντας, κλαίω με αναστεναγμούς.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + στοναχῶ «κλαίω με αναστεναγμούς»].